Geçmiş borçlar?

      Sadeleşmek üzerine nutuklar atan ben, bir yandan da vitrin kesiyorum :) Bu ne perhiz bu ne lahana turşusu değil mi ama?

      Yine ikilemde kaldım. Bir yandan çok daha kaliteli şeyler sahip olayım istiyorum. Tamam tamam  insanlar giydiklerimi, hayat tarzımı, beni beğensin istiyorum itiraf ediyorum. Etraftaki benim hayalime sahip insanların bunu sadece parayla sağladığını düşünüyorum. Güzel giyinmek için para lazım. Gerçekten öyle mi?

     Diğer yandan da bu sistemin bir parçası olmayı reddediyorum. Aynı kumaş kalitesindeki ürüne kat kat fazla parayı vermeyi yediremiyorum.

      En çok da bunları yapacak gücüm olmamasını kendime yediremiyorum. Gerçekten güzel bir para kazıyorum ancak zamansız ve gereksiz yaptığım harcamalar yüzünden sanırsın maaş almıyorum.

     Şu an karar verdim geçmiş pisliğini omuzlarımdan atacağım. Ben onu görmezden geldikçe yarına yanımda taşıyacağım. Taşımak istemiyorum.

     Plan şu;

    1. Borçlarımı ödeyene kadar pahalı hiçbir şey almayacağım.
    2. Kimseye durumum varmış gibi yapmayacağım. Yoksa param yok.
    3. Gaza gelip birşeyleri satın almayacağım.
    4. Yemek alışverişi alışkanlıklarımı düzenleyeceğim.
    5. Kaliteli malı ayırt etmeye çalışacağım.
    6. Borç bittikten sonra ( Allah bilir ne zaman biter :( ). Yarınlara taşımamak adına daha fazla borç yapmayacağım. Kazandığım kadar harcayacağım.
    7. Kredi kartı çöpe. Dememe bile gerek yok sanırım :)

     Hayat, hayatı kendi kendine kazanmaya çalışanlar için çok zor dostlar.